Roman in Toscane
Schrijver en FietsActief-medewerker Roman Helinski verblijft twee weken in hartje Toscane in het bergdorpje Casole d’Elsa. Hij schrijft aan zijn derde roman. In een kort drieluik neemt hij je mee naar het Italiaanse dorpje.
In de verte op een heuvel: Montepulciano @David Peskens
Deel 3 – Bij twijfel altijd noord
Bij twijfel altijd noord las ik deze dagen in de mooie roman Noord van Sien Volders. Die woorden schieten door mijn hoofd wanneer ik op mijn fiets stap in Casole, en me opmaak voor een lange fietsdag. Als Toscane een bloem is, dan is mijn tijdelijke dorpje het hart van die bloem. Centraal gelegen. Met aan de ene kant bekende blaadjes als Volterra en San Gimignano, en aan de andere kant steden en dorpen die wat lastiger bereikbaar zijn vanaf de grote vliegvelden van Florence en Pisa, en daardoor bij de gemiddelde toerist onbekend blijven.
Bij twijfel altijd noord, maar toch kies ik deze dag voor het zuiden. Hoewel het december is, brandt de zon flink en kleuren mijn wangen. De waarschuwing die ik de afgelopen dagen van dorpsbewoners kreeg is terecht: de weg gaat op en af, geen moment is het vlak. Het ritme van het landschap is anders dan verderop in Toscane waar ik eerder dit jaar op reportage was voor het blad, in de buurt van Montepulciano. Daar zag ik in de verte een dorpje op een heuvel liggen, stortte me in het dal en voor ik het wist stond ik aan de voet van de korte klim naar het betreffende dorp. Hier zijn de onderlinge afstanden groter, de heuvels zijn langgerekter, met bossen op de flanken. De dorpen liggen verderop op de heuvels, maar ik vergis me steeds in hoe ver het is.
Om de paar minuten klinken uit de bossen knallen van jagers. In de lokale restaurants staat er vaak wilde zwijn-ragú op het menu. Ik fiets naar Mensano, een gehucht met steile, smalle straten en stokoude huizen en mensen. Ik ga er op zoek naar een cafeetje, maar die vind ik niet. Wel raak ik aan de praat met twee Nederlanders die op een steenworp afstand van Mensano een huis hebben gekocht – vanwege de stilte en het landschap. Ze tippen een dorp verderop om een hapje te eten: Radicondoli. Ik rijd de heuvel af, nog steeds onder begeleiding van de winterzon en fiets langs bossen die eerder herfstig dan winters aandoen. Op de piepkleine markt van Radicondoli neem ik plaats in een restaurantje met een tafel of vier, waar verder geen eters zijn. Ik bestel zoute gnocchi met tomaat; de gnocchi is klein en heel zacht. Ik drink wijn uit de buurt, en vergeet voor het eerst in dagen mijn roman, ik denk even helemaal nergens aan. Een poosje breng ik daarna zittend op de dorpsmuur door, mijn benen in de lucht en mijn kop in de zon, dan zet ik koers naar Casole – naar het noorden.
Dit was het laatste deel van dit drieluik. Het nummer waarin de Toscane-reis staat van Roman Helinski en fotograaf David Peskens was FietsActief nummer 8 – 2019. Je bestelt het nummer HIER
