Fietscoaches in Amsterdam

Wie zijn fiets fout parkeert, kan worden aangesproken door een fietscoach. De campagne ‘Doe mee, parkeer je fiets oké’ werd vrijdag afgetrapt.

Dat Amsterdam een fietsparkeerprobleem heeft: het wil er bij weinigen in. Hoewel tienduizenden fietsen elk jaar worden afgevoerd naar het Fietsdepot, reageren Amsterdammers doorgaans van stekelig tot ronduit agressief als je ze alleen al aanspreekt op de manier waarop ze hun fiets neerzetten. ‘Wat maakt het uit, die ene fiets?’

Kijk eens rond op het Fietsdepot en stel je al die afgevoerde fietsen voor rond de uitgaanspleinen of de stations in de stad. Zouden ze niet zijn weggehaald, dan werden de binnenstad, universiteiten, scholen en winkelcentra letterlijk onbereikbaar.

Dat Amsterdam afvoert (deporteert, zeggen sommigen) is dus goed. Maar omdat de stad niet alleen wil straffen, maar liever heeft dat mensen hun gedrag veranderen, worden ook fietscoaches ingezet op de moeilijke plekken. Aardige mannen en vrouwen zijn het: als ze de juiste toon weten te vinden helpt het nog ook als ze ‘wildparkeerders’ aanspreken op hun gedrag, als ze wijzen op plekken waar wel ruimte is.

Fietscoaches
Fietscoaches zullen zestien weken op allerlei plekken in de stad fietsers verzoeken hun fiets in vak, rek of stelling te parkeren. Vrijdag werd de actie afgetrapt op de Dam in aanwezigheid van wethouder Pieter Litjens en Jeanine van Pinxteren van stadsdeel Centrum.

Maar fietscoaches zíjn helemaal niet zo nuttig: het effect van hun aanwezigheid is, op zijn zachtst gezegd, beperkt. Het bleek enkele jaren geleden uit een onderzoek naar hun inzet op het Leidseplein. Ze hebben slechts invloed op dat kleine stukje trottoir of plein recht voor hun neus: aan de randen van het plein was het een chaos, in de slecht zichtbare hoekjes was de stoep onbegaanbaar.

De onderzoekers zagen mensen hun fiets parkeren achter de rug van de fietscoach die bezig was iemand aan te spreken. Na afloop van hun dienst liep het plein al snel weer vol met fietsen. En: er zijn simpelweg te veel fietsen, aldus het rapport. ‘De locaties kregen, naarmate het aantal fietsen toenam, het beeld van enkele eilandjes in een zee van fietsen.’

Symboolpolitiek
Dat de actie op de Dam werd afgetrapt lijkt ook een staaltje symboolpolitiek, want de Dam is nu juist een van die locaties met een schrijnend gebrek aan fietsparkeerplekken.

Fietscoaches kunnen dus stoute parkeerders wel aanspreken, maar hen niet verwijzen naar plekken waar wél plek is. Ambitieuze plannen voor de bouw van grote fietsenkelders onder het Beursplein of het Rokin bijvoorbeeld zijn nog lang niet gerealiseerd. Dat gebrek aan alternatieven is er ook de oorzaak van dat er juist op de Dam, met zijn tsunami aan fietsen elk weekend, niet wordt verwijderd.

Fietscoaches zijn dus een lapmiddeltje, en niks meer dan dat. Wil Amsterdam het probleem écht oplossen, dan zal het moeten investeren en echt gaan bouwen aan gebruikersvriendelijke fietsparkeergarages.
Een andere oplossing ligt politiek misschien nog gevoeliger: haal parkeerplaatsen voor auto’s weg en plaats op die ruimte fietsenrekken. Aldus Marc Kruyswijk van Het Parool.

Bron: Het Parool, Marc Kruyswijk